Zor olan dagdaki cicege, kusa ve agaca sevgiyle bakabilmek degil ki... Doganin dinginliginde sakin kalabilmekten kolay ne var
Zor olan her yeni günde hic tanimadigimiz insanlarla temas ederken sakin kalabilmek. Trafikte sürekli kornaya basan adama sevgiyle bakabilmek. Söylediklerimizi dinleme zahmetinde bulunmayan patronumuza kendimizi anlatabilmek. Inandigimiz insanlarin ihanetine ugradiktan sonra yeniden güvenebilmek.
Halihazirda pes etmen icin kurulan sistemde gücünü kendinden alarak kendi yolunu cizebilmek. Ben de varim diyebilmek. Benden Bize dönüsebilmek. Tüm iliskilerin maddeye ve kisilerin secenege indirgendigi bir yüzyilda aski ve iliskiyi basarabilmek.