1930da Goethe Ödülünü alan Sigmund Freudun bu kitabi, özellikle Yahudi halk geleneginden alinanlar basta olmak üzere, icerdigi cok sayida esprinin analizinden olusmaktadir... Freud, espri ve gülüncten, komedi ve mizahtan haz duymanin bilincli ve bilincdisi kaynaklarini ele almakta, esprilerin teknigini, amacini, toplumsal islevlerini ve bunlari dinleyenlerin rolünü incelemektedir.

Avusturyali hekim ve psikanalizin kurucusu Freud, esprilerin hicbir zaman kasitsiz olmadigini savunarak rüya ve espriyi bilincdisina baglar.

Esprinin fikirler arasindaki celiski, anlamsizliktaki anlam ve saskinlik ve aydinlatma gibi farkli anlamlarinin yani sira uzun süre kabul gören Birbirine benzemeyen seyler arasindaki gizli benzerlikler tanimlamasini Jean Paul, söyle örneklemistir Espri yapan, her cifti evlendiren kilik degistirmis bir papazdir.

Kitabinda Jean Paul Richter, Theodor Vischer, Kuno Fischer ve Theodor Lippsten alintilar da yapan Freud, espriyi gülüncten tamamen ayirarak komik, saka ve karikatürle iliskisini de analiz eder.