Yazinsal türler arasinda özel ilgimin deneme türüne kaydigini sezdigimden beri, tatli bir huzursuzluk yasamaya basladim. Kimi zaman o denli ileri gittim ki, ister siir, ister roman ya da öykü olsun, her okudugumdan denemeden aldigim tatlari insancil, estetik, dilsel vd özüme katma cabasina girdim. Nermi Uygur Hocanin dedigi gibi, denemeci de sanatci Denemeci kimi zaman siir de yazabilir; öyküye de sapabilir, ya da bir romandan alindigi izlenimini veren bölümler, sözgelimi ruhsal cözümlemeler iceren bölümler de olusturabilir.
Denemeci de dili yaziyor; denemede de sözlerin büyülü dünyalarina giriliyor, sözcükler yeni sözlere dönüstürülüyor, dilin olanaklari zorlaniyor... Denemeci de her seyden önce bir dil ustasidir, dil sanatcisidir.
Denemeler bizi ucsuz bucaksiz insanlik dünyasina götürüyor. Benim denemelerim Denemenin Kiyilarinda de, yeryüzü kültürü baglaminda insanca uygarlasmak isteyen, insana yarasir uygar bir dünya yaratmaya calisan bireyin serüveninden birkac cizgi yansitmaya odaklanmis, o sulara yelken aciyor.
