Adim Kerim
Bu sehre geleli iki yil kadar olmustu. Yildizlarin oynastigi bir saatte otobüs terminaline inince, kaderimin de burada bu katran kadar karanlik gece gibi olacagini hissetmistim.
Taksiye binince basimi arkaya attim ve arabanin caminda yansiyan ve isik yilanlari gibi oynasan sokak lambalari altinda sonsuz uykuya gömülmüs sessiz duvarlarin dibinden gecerken, benim icin cok yabanci olan bu kenti anlamlandirmaya calistim.
