Torasan caglarin el sallar gecer
Ilk askin cingisi düser kalbine
Icerin ütülür bir keven gibi
Yanmanin tadina varmadan daha
Bakindigin yere kokusu siner.
Kimle haber kimle mektup salarsin
Gözün yolda gönlün hayal pesinde
Yaranin yangini ruhunda tüter
Ucurdugun bütün kuslar sonunda
Havada dolanir avcuna konar.