Benim dogdugum günden, onun öldügü güne kadar babam benim arkadasim, rehberim, ögretmenim ve güvenilir akil hocamdi. Hala hayattayken, ona gercek hikayesini yazmasi icin zaman zaman yalvardim, ancak o bunu reddetti Grégory, derdi, tarihi yazabilmek icin önce onu bitirmen gerek.
Bu kitap kimseyi suclamiyor. Bu kitap mutlak bir gercek de degildir. Bu, babamin hayatina yakinlasabilmek icin bir arastirma, bir girisimdir. Bu, kisisel, özel bir incelemedir. Tüm erdemlerinin yanisira tüm hatalariyla bir adamin yeniden kesfidir. Bu kitaptaki anekdotlarin cogu, yasaminin son yilinda, atesin basinda hep beraber toplandigimiz uzun ve soguk geceler boyu bana anlattiklaridir. Digerleriyse, düsmanlarinin hepimizi öldürmeye cok yaklastiklarinin anlasildigi zaman bana yazili olarak biraktiklaridir.
Babamla ilgili gercekler kismen bilinmektedir -ya da hic bilinmemektedir. Ve bu yüzden onun hikayesini anlatmak büyük bir risk icermektedir; onun hakkinda söylenen kötü seylerin cogu dogru gibi göründügü icin bunlar muazzam bir sorumluluk duygusuyla anlatilmalidir. Bu anlatilanlar, benim babamla ilgili olmasinin yani sira, insanlik tarihindeki en kötü söhretli mafya organizasyonunun basinda olan bir insanin ic dünyasinin kisisel ve derin bir arastirmasidir.
Babama acimasiz dürüstlügünden dolayi minnettarim; onu net bir sekilde görmek, yaptiklarini asla savunmadan onu oldugu gibi bir adam olarak kabul etmek benim kaderimdi.
Ben, babasinin yaptiklariyla degil, sadece kendi yaptiklariyla hatirlanmayi dileyen bir insanim. Umarim insanlar, bu hikayeleri okurken benimle ilgili gercekleri unutmaz ya da beni babamla karistirmazlar.
Ne de olsa, bu benim de hikayem.
