Bu kitabi yazarken kendimden ciktim yola; yasadiklarimi, hislerimi, hicbir zaman kaybetmemem gerektigine olan inancimi gecirdim aklimdan. Sonra meslegimi, cevremdeki engellileri ve ailelerini, bu sürecte karsilastigim olaylari; toplumun engellilere yönelik önyargilarini, cogu olumsuz bakis acilarini düsündüm. En cok da yüregi yanan, aglayan anneleri, babalari ve cocuklarin gülen gözlerini...

Sule Özcan kendi deneyimlerini anlatiyor bu kitapta. Yasadiklarini paylasmakla kalmiyor, engelli bir cocuga sahip olan ailelere Önce kabul edebilmekle baslar her sey... diyor. Sonra sirayla anlatiyor ne yapilmali, nasil hareket edilmeli... Engelleri asmanin yolunu gösteriyor okuyucuya...

Kitap ismiyle bütünlesiyor ve Aglama Anne diyor her bir sayfada...