Diyarbakirda bir ögretmen, Devlet bizim üzerimizi kirmizi kalemle cizmis, diye yakiniyordu. Ailesini silahli catismadan koruyabilmek icin pencerelerine duvar ören Cizreli bakkalin aciklamasi, Günes bizim neyimize idi. Sirnakta bir ögretmen yasadigi o felaket gecesinin ardindan aklini oynatmis, Yasasin, Türk ordusu diye haykirarak sokaga firlamisti. Cizrede, henüz bir erkek arkadasiyla bir aksamüstü parkinda el ele oturmamis bir genc kiz daglara cikip gerilla olmaktan söz ediyordu, o saklayamadigi hüznüyle. Kalplerimizdeki ve sehirlerimizdeki haritalar, ne aci ki durmadan yirtiliyordu...