Feyyaz Yigit, daha ilk eserinde edebiyat ustalarinin uzun yillar icinde eristigi bir mahareti kazanmis görünüyor. Donuklugun icindeki hareketi, sacmaligin icindeki sagduyuyu, siradanligin insana umut veren mucizesini ve beklenmeyen seyleri aslinda nasil da bekledigimiz bize zahmetsizce sergileyiveriyor.
Elinizdeki kitap, paraya cok sikisildiginda babaannenin cebe sikistirdigi yüklü miktardaki harcligin yarattigi duyguyu hatirlatiyor. Sevinc ve daha fazlasina duyulan utanmaz ihtiras...
-Aziz Kedi
-Hayatimin tümüne Oldugu kadar ismini verdim.
Öyle güclü bir zirh ki oldugu kadar. Her zaman ve her seye, gerekli veya gereksiz söyleyiver gitsin. Kendi kendine durdugun yerde arka arkaya bes bin kere söyle istersen. Tanidigim ve tanimadigim herkes, biliyorum ki oldugu kadariyla yetiniyor. Dünya cirkin bir yer olsun istiyorsan, oldugu kadar cirkindir. Birisini cok mutlu etmek istersen eger, oldugu kadar mutlu edersin onu. Oldugu kadari seni rahatsiz ediyorsa, ona yine oldugu kadar itiraz edebilirsin.
Oldugu kadar, dünyadaki bütün sorulara verilebilecek en güclü cevaptir. Ama yine de hicbir zaman TAM olarak tatmin edemez kimseyi. Özü geregi yine oldugu kadar tatmin etmek zorundadir. Tam degilse eksiktir, eksik oldugu kadar tamdir.
